W lipcu 2005 olsztyńskie MPK testowało przegubową wersje Scanii Omnilink, czyli odmiany Low Entry, znanej jako Scania CL94UA. Była to wersja typowo podmiejska, fotele były wręcz luksusowe, w porównaniu do panujących wtedy plastikowych siedzeń. Nietypowy również był układ drzwi, który miał po jednym skrzydle na drzwi: 1-1-1-0.
Witamy was niestety w ostatniej serii zdjęć testowego eCitaro. Informujemy, że 16.11 autobus już nie wyjedzie na ulice Olsztyna i zostanie przetransportowany w kolejne miejsce, które jest na razie nieznane. Z relacji jednego z kierowców, który jeździł tym testowcem wynika, że autobusem bardzo dobrze się jeździło i w sumie zdążył się przyzwyczaić. Pojazd ten był testowany od 27.10 do 15.11 włącznie. Jeździł głównie na liniach 107, 103 i 106, również pojawiając się sporadycznie na 110 i 136. Zdjęcia wykonał nasz redaktor Karol Michalina oraz miłośnik Maciej Urbanek. Edit. 16.11 Autobus po Olsztynie trafi do Wejherowa
Witamy, dziś mamy dla was porównanie obecnie testowanego w Olsztynie, Mercedesa O530 C2 eCitaro, z testowanym w 2016 roku, Solarisem Urbino 12 Electric. Porównamy sobie te autobusy pod kontem technicznym, jak i wizualnym. Pierwszą sprawą, która różni te autobusy, to moc silnika. W Mercedesie są to dwa silniki o łącznej mocy 243 kW, natomiast Solaris w zależności od konfiguracji mógł mieć od 20 do 160 kW. Dystans jaki mogą pokonać to odpowiednio, Solaris około 120 kilometrów, a Mercedes około 150. Pojazdy te w Olszynie były ładowane przez wtyczkę, ale producenci w ofercie posiadają również ładowanie pantografowe. Jeżeli chodzi o ich tonaż, to Mercedes waży 20 ton, a Solaris 19 ton, czyli różnica nie duża patrząc na osiągi tych autobusów, zaś w wysokości autobusy różni około 0,1 metra i to też w zależności od konfiguracji, oczywiście oba pojazdy mają po 12 m długości. Jak można zauważyć, oba elektrobusy zostały wyposażone w system zewnętrznych tablic kierunkowych. W Niemieckim pojeździe zostały zastosowane białe tablice LCD, którymi kieruje sterownik SRG 6000p, który w pierwotnym stanie był to również SRG 6000p, ale typu uniwersalnego, ale z przyczyn nie spójności systemu został w dniu wyjazdu na linie zmieniony na nasz olsztyński typ. W Solarisie zostały zastosowane tablice klapkowe, które były połączone ze sterownikiem SIMS KPP-2, znanym już wtedy w Olsztynie z tak zwanych „białych” Solarisów z 2006 roku. W pojazdach tych, zostały oczywiście zastosowane kasowniki, w pojeździe z 2016 roku, były to żółte kasowniki mikroelektroniki, a w obecnie testowanym autobusie zostały zamontowane kasowniki obsługujące OKM R&G KRG-6KB3. Stanowisko pracy kierowcy, w przypadku Solarisa zdecydowano się na zastosowanie ekranów dotykowych w konfiguracji przeznaczonej na testy przyciski od otwierania drzwi były normalne, ale była opcja zastosowanie tylko i wyłącznie ekranów dotykowych, jak również normalnego pulpitu, co można zauważyć, również w autobusach, które obecnie przemierzają ulice Warszawy. Jeżeli chodzi o eCitaro to został zastosowany standardowy pulpit ze zwykłymi przyciskami i z tego co wiemy Mercedes, jak na razie nie planuje wprowadzić pulpitów dotykowych. Wnętrze bardzo różni się. W obecnie testowanym, zostały zastosowane bardzo wygodne fotele, które nadawały, by się do wersji regionalnej, natomiast w Urbino 12, były standardowe siedzenia, które możemy spotkać w obecnie stosowanych autobusach produkowany w Bolechowie. Na pierwszy rzut oka widać dużą różnicę w wyglądzie zewnętrznym tych pojazdów. Elektrobus Mercedesa, jest bardzo futurystyczny i został tylko opracowany na podwoziu wyprodukowanego w liczbie około 50 tysięcy egzemplarzy Mercedesa O530 Citaro. Solaris natomiast to zmodyfikowany Solaris Urbino 12 3 generacji. Autobusy te mają podobną pojemność pasażerską, lecz większą posiada Mercedes za sprawą umieszczenia baterii na dachu, lecz przez pandemię, nie jest ona wykorzystywana. Jeżeli chodzi o kwestię malowania testowego na tych pojazdach, to Solaris zaprezentował autobus w malowani, które prezentowało to, że autobus jest elektryczny, eCitaro natomiast, jest po prostu biały, choć my tak jak pewnie większość osób uważamy, że biały bardzo do niego pasuje ,choć niebieski też jest ładny (z pozdrowieniami dla właściciela niebieskiej Scanii). I teraz warto się zastanowić co jest lepsze Solaris czy Mercedes? W tym wypadku jest dużo kwestii, które można zestawić. Ale najpierw podsumujemy starcie o aspekty techniczne. Mercedes jest mocniejszy ma więcej mocy, ale przez to waży o tonę więcej, co w przypadku niektórych dróg, nie mówimy tutaj tylko o Olsztynie, każda tona mniej się liczy. Kolejny aspekt, jaki porównamy to wygląd wewnętrzny i zewnętrzny. Tak jak wspomnieliśmy wyżej Mercedes to jest to samo podwozie i nawet kształtem przypomina spalinowy odpowiednik, ale za sprawą zupełnie nowego przodu i zabudowy na dachu wygląda nie typowo. Solaris to dobrze sprawdzona i spisująca się konstrukcja w Olsztynie, tylko z dodatkową zabudową, która nawet nie jest rozciągnięta na cały dach. Stanowisko pracy kierowcy, to tak naprawdę kwestia sporna, ponieważ czy lepszy tablet, czy przyciski. Naszym zdaniem lepsze przyciski. W naszym pojedynku wyszło by na to, że wygrał Mercedes, ale za sprawą ceny, która przekłada się na wszystkie dodatki i osiągi to w tym pojedynku, raczej wygrał Solaris za sprawą swojej niższej ceny. Zachęcamy oczywiście do dyskusji w komentarzach do której jako strona, również się włączymy. Kończąc już ten długi wywód, zachęcamy do zobaczenia zdjęć obu tych pojazdów.
„Jestem elektryczny!” Eh… Zabrzmiało tak warszawsko. Dziś mamy dla was wizualizacje Mercedesa E-Citaro w olsztyńskim malowaniu. Naszym zdaniem nie wygląda to źle. Myślimy, że wpisałby się w olsztyński klimat, ale oczywiście zapraszamy do dyskusji w komentarzach.
Dzisiaj, mamy dla was coś specjalnego i futurystycznego. Dzięki uprzejmości MPK Olsztyn, mogliśmy wejść do zajezdni miejskiego przewoźnika, żeby zobaczyć najnowszy testowy autobus, jakim jest Mercedes-Benz O530 C2 E-Citaro. Autobus ten na pierwszy rzut oka, prezentuje się bardzo ładnie, został wyposażony w białe tablice kierunkowe, które poprawiają czytelność i widoczność kierunku. Pojazd ten w środku jest bardzo wygody, wygląd wewnętrzny jest podobny do Scanii o numerze bocznym 950, która o ironio też jest biała. Autobus ten jest oczywiście elektryczny. Mercedes ten bardzo dynamicznie przyspiesza co sugeruje jego moc, która dochodzi do 340 koni mechanicznych. Na tak dużą moc pozwoliły dwa zestawy silników elektrycznych, każdy z nich ma 125 kW mocy . Baterie zostały umieszczone na dachu co tłumaczy jego wysokość 3,4 metra. Pojazd ten na jednym ładowaniu jest w stanie przejechać około 150 km, ale producent nie zaleca rozładowywania autobusu poniżej 20%. Stanowisko pracy kierowcy w tym autobusie jest bardzo nowoczesne i ergonomiczne, co potwierdzają uczucia kierowcy, z którym mieliśmy przyjemność podróżować. Teraz poruszymy dość kontrowersyjny temat, czyli czy taki autobus w Olsztynie miałby sens i czy byłby opłacalny? Koszt zakupu tego typu autobusu to około 2 mln złotych, nie wliczając w to kosztów ładowarek i transportu tych autobusów od producenta. Za taką kwotę można kupić około 2 autobusy przegubowe marki Solaris napędzane silnikiem spalinowym. To chyba tłumaczy, czemu miasta chętnie kupują autobusy napędzane olejem napędowy, ale takie plany może pokrzyżować nadchodząca ustawa o przymusie posiadania przez przewoźnika minimum 30% floty napędzanej źródłami odnawialnymi. Czy w takiej sytuacji miasta będą decydowały się na autobusy elektryczne, czy będą inwestowały w pojazdy gazowe, to czas pokaże, a teraz zapraszamy na serię zdjęć tego nietypowego pojazdu i oczywiście zapraszamy do przetestowania i wydania swojej opinii na temat tego tworu niemieckiej technologii.
Dziś w Urząd Gminy w Gietrzwałdzie miała miejsce prezentacja autobusu RAFAKO E-BUSO. Grupa RAFAKO znana z rozwiązań dla sektora węglowego raczej jest zaskoczeniem i to pozytywnym w zupełnie nowej dla niej nowym sektorze autobusowym. I to autobusowym przez duże A. Rafako E-bus porwał się na zupełnie nowatorski projekt jakim było skonstruowanie od zera autobusu elektrycznego w wersji mini. Warto podkreślić, że nie jest to konstrukcja na zapożyczonej płycie znanego producenta autobusów. To konstrukcja od zera zaprojektowana i skonstruowana w biurze konstrukcyjnym , które zostało zlokalizowane w Solcu Kujawskim. Jak podkreślali przedstawiciele RAFAKO, pomysł zrodził się trzy lata temu. Efektem jest całkiem zgrabny autobus, który zaprojektowano w wariancie miejskim oraz podmiejsko szkolnym. Pojazd ma układ drzwi 1-2-0. W prezentowanej wersji autobus posiada 23 miejsca siedzące i 42 stojące. Tak dobry wskaźnik miejsc osiągnięto dzięki innowacyjnemu usytuowaniu baterii, które ulokowano w podłodze. Długość pojazdu 8500mm, szerokość 2460, wysokość 3200, masa własna 10200 kg,dopuszczalna masa całkowita 16500 kg. W autobusie zastosowano silnik o mocy 140 KW PMSM – Synchroniczny z magnesami trwałymi. Pojazd jest klimatyzowany, wyposażony również w ogrzewanie hybrydowy agregat grzewczy zasilany elektrycznie lub olejem opałowym.Zasięg na jednym ładowaniu – 140 km. Czy taki pojazd może liczyć na zainteresowanie lokalnych samorządów? Jest to ciekawa alternatywa, ale wciąż należy ją traktować raczej jako ciekawostkę i obiekt do badań testowych. A jeśli chodzi o nasz powiat to możemy śmiało powiedzieć, że to dobry poligon doświadczalny. Fatalne drogi stanowią główną barierę rozwoju transportu zbiorowego i wciąż rosnące koszty jego obsługi. Bez długofalowego dobrego i przejrzystego programu rozwoju transportu publicznego ze wsparciem rządowym, uwzględniającego przede wszystkim potrzeby pasażerów i możliwości finansowe samorządów, tego typu pojazdy na naszych drogach, będą jedynie ciekawostką. Musi to być połączone z modernizacją dróg powiatowych i gminnych, po których taki transport ma być realizowany. Osobiście cieszy fakt, że udało się stworzyć w naszym kraju kolejny dobry i perspektywiczny produkt, który może, a raczej na pewno będzie hitem eksportowym i miejmy nadzieję, kolejnym flagowym autobusowym produktem made in poland. Podziękowania dla wójta gminy Gietrzwałd, Jana Kasprowicza.
MPK Olsztyn, tak jak wiele innych firm komunikacyjnych w kraju, przeprowadzało testy autobusów. W roku 2004 jednym z testowanych pojazdów była Scania OmniLINK. Biały autobus w tamtym czasie mocno wyróżniał się na ulicach Olsztyna pośród Jelczy i Ikarusów, które dominowały na ulicach.
